De geboorte van derlokomtiv.com
Al jaren spookt het door mijn hoofd als ik grote evenementen fiets: ik moet deze avonturen opschrijven! Het zijn in de eerste plaats leuke verhalen en fantastische ervaringen die ik voor mezelf wil optekenen. Om het magische moment te vangen, vast te leggen. Om de vluchtigheid van de gelukzalige momenten te snel af te zijn.
Maar waarom mijn avontuurlijke leven op en rond de fiets niet delen, bedacht ik? En zo werd derlokomotiv.com een feit. De verhalen vertellen zowel over minivakanties van soms een paar uur, granfondo’s tot meerdagse tochten. Hierin wil ik de liefde en passie beschrijven voor de (mooie) omgevingen die ik op dat moment ontdek en het leuke ros dat ik op dat moment probeer te temmen.
De komst van mijn nieuwe gravelbike leek me een ideaal moment om te starten. Met een nieuwe fiets ben ik ook klaar voor nieuwe verhalen die ik hier op, derlokomtiv.com, zo goed mogelijk zal proberen neer te pennen.
De blijde intrede van de 3T Exploro-kit
2 augustus 2017
Al maanden twijfelde ik om mijn oude BMC-crossmachine te vervangen. Ook al is het een superfiets, deze crosser kwam enkele zaken tekort. Hij kon maximum 38 mm-banden aan en dat is soms te smal, zoals ik in de Tuscany Trail en de Torino-Nice Rally ontdekte. Ik miste de directheid van een steekas en het feit dat ik geen Lauf Grit kon plaatsen (ik vond niet de juiste adaptor voor het te conische balhoofd).
Tijd dus voor nieuw speelgoed, een echte gravel bike, deze keer. Op mijn verjaardag hakte ik de knoop door: ik zou eens zot doen en de, naar mijn gevoel, mooiste en beste gravelbike bestellen, met Lauf Grit – optioneel in de juiste kleuren meegeleverd!
De 3T Exploro in elkaar puzzelen
4 september 2017
Een grijze dinsdag in september. Mijn buur ontvangt drie magische dozen in mijn plaats – ik ben aan het werk- de drie dozen. Als ik thuis ben van het werk, duik ik – blij als een kind dat zijn Sinterklaas-, kerst- en verjaardagscadeau tegelijk krijgt – in: een frame, een Lauf Grit en een built kit. Een cooler geschenk aan mezelf kan ik me niet wensen.
Nog voor ik tijd neem om te eten, pak ik alles uit. Nu kan ik beginnen puzzelen aan mijn nieuwe speelgoed. Het is niet mijn eerste keer, op de hydraulische leidingen na dan. Dit keer gaat er wel tijdsdruk mee gepaard: op woensdag en donderdag spoor ik naar Duitsland voor het werk, vrijdagavond vertrek ik naar de Dirty Boar, wat mijn eerste gravelexploot met de nieuwe fiets moet worden. Ik waag het erop: op een avond moet ik die fiets in elkaar kunnen knutselen. Eerst even het nieuwe, mooie, blinkende speelgoed strelen en er dan vol goede moed aan beginnen. Als ik de wielen uitpak, zie ik dat de schijven en cassette al gemonteerd zijn. Mooi zo, werk uitgespaard.
Ik start met de kabels. Ik hou van interne bekabeling: dat kuist makkelijker en ziet er mooier uit. Maar het moment dat die rotdingen door het frame moeten, ben ik iets minder enthousiast. Waar vele fietsmerken dit oplossen met een afdekplaatje onder de bottom bracket waarmee je vlotter aan de kabels kan werken, heeft de Exploro dit niet. Er is zelfs nauwelijks plaats om je vingers in het kader te krijgen, wat het niet eenvoudiger maakt. Het is zoeken en zuchten, maar een dikke twee uur later zitten die 2 kabels op hun plaats. Ik besluit meteen dat ik geen voorderailleur wil hebben op dit frame, of het zou Srams eTap moeten zijn. Ik zie immers echt niet hoe je een kabel voor een dI2-elektronische schakeling vlot door de voorziene gaatjes moet krijgen.
Nu de kabels op hun plaats zitten, kan ik de achterderailleur op zijn plaats hangen. Ik ontdek dat het padje niet met een vijsje aan het frame vastgemaakt wordt. Een rare keuze, vind ik, maar storen doet het niet. Handig bij onderhoud is het zeker, maar bij een lekke band onderweg ben je wel iets minder snel weg. Maar goed: ik heb niet de onmiddellijke ambitie om wedstrijden te winnen, dus dat maakt niet zo veel uit.
Tot slot gaat de Lauf erin: wat ziet die er mooi uit! Ik monteer de stuurpen en het stuur erop. Chic stuur ook, al grijp ik van nature meer naar sturen met een afgeplatte bovenkant. Dat voelt aangenamer tijdens het fietsen, vind ik. Dat het breder is dan wat ik gewend ben, is wel een voordeel: het geeft meer stabiliteit teidens technische stukken en extra ruimte voor mijn bivy bag en slaapzak tijdens de trektochten. De Sram Force 1-groep daarentegen ben ik wél al gewend: die heeft me al vele avonturen vergezeld. Een betere groep kan je je niet wensen. (Of toch: de Force 1 eTap-groep. Sram, ik wacht 😉 ).
Steil weet raad
8 september 2017
Om de Lauf niet vol spacers te moeten steken en op de juiste hoogte af te zagen, zou ik naar de fietsenmaker moeten, dat wist ik al eerder. Ik had er de juiste tools niet voor. Bovendien had ik de hydraulische leiding moeten doorknippen om ze door het frame te krijgen. Dat had ik ter hoogte van de koppeling gedaan, want dat leek me de handigste oplossing. Alleen: die koppeling bleek je maar één keer te kunnen gebruiken. Dat betekende een nieuwe koppeling of een nieuwe kabel…
Fietsenmaker Tim Bracke van STEIL in Gentbrugge wil me deze ochtend uit de nood helpen, “ook al is mijn fiets modern en van plastic.” De 3T moet immers ‘s avond nog klaar zijn om naar de Dirty Boar te vertrekken. Tim leent me het juiste materiaal en heeft nog een nieuwe hydraulische kabel liggen. Bovendien mag ik mijn fiets ter plekke afwerken – dank u, Tim! Met handige YouTube-filmpjes (en een paar tips van Tim) kan ik de remmen ontluchten, de trapas, remklauwen, wielen plaatsen, derailleur afregelen. Een nieuw stuurlint en pedalen (natuurlijk!) maken de 3T Exploro helemaal af.
Klaar voor een uitgebreide testrit! Hoewel: het is al 17 uur en ik heb Anne, een compagnon de route, beloofd om haar dan op te pikken en naar de Ardennen te rijden. Meer dan een paar honderd meter proefrijden zit er niet in. Meer dan genoeg om te ontdekken dat de 3T Exploro lekker stijf rijdt en dat hij remt. De rest ontdekken we dan morgen wel. De fiets is in elk geval nét op tijd klaargeraakt voor de Dirty Boar. Joepie!